الف : شيطان پرستي فلسفي Philosophical
Satanism
شیطان پرستی فلسفي به
خدایی اعتقاد ندارد و شیطان را تنها نوعی نماد کهن ( archetype )
می داند و انسانها را تنها در برابر خود مسئول میداند و اعتقاد دارد که انسان به
تنهایی می تواند راه درست و غلط را تشخیص دهد به همین دلیل هم این اعتقاد بیشتر به
عنوان یک اعتقاد فلسفی شناخته می شود . شیطان
در این اعتقاد نماد نیروی تاریکی طبیعت ، طبیعت شهوانی ، مرگ ، بهترین نشانه قدرت
و ضدمذهب بودن است. این اعتقاد دارای شاخه
های متعددی است اما می توان گفت جز یکی دو نوع آن همگی دارای این اصول
هستند:
Atheism(خدایی در شیطان پرستی وجود ندارد)Notdualistic(روح و جسم غیرقابل دیدن هستند
و هیچ جنگی بین عالم خیر و شر وجود ندارد)
Autodeists(خود پرستی ، خدایی جز خود
انسان وجودندارد و هر انسانی خود یک خداست)
Materialistic(
اعتقاد به اصالت ماده) وابسته به راه چپ بودن در برابر راه راست که راه خدایی هست.