شيطانپرستي، معجوني است كه هر آدم گرفتاري را به وحشيگري و نفرت سوق ميدهد و در حقيقت كوره راه است. مسيري كه به هيچ جا راه ندارد. براي شيطانپرست طوري تفهيم ميكنند كه در جادهاي قرار دارد پر از خط كشي هاي درهم و برهم و او در يافتن راه خروج تا سر حدّ جنون و ديوانگي پيش ميرود و سرانجام مطمئن ميشود كه راه بازگشتي وجود ندارد و بايد با همان شيطانپرستي بماند تا آخر.
پیغام مدیر سایت
مديريت سايت برادران ضد فراماسونري